منم سرگشته ی حیرانت ای دوست

کنم یک باره جان قربانت ای دوست

تنی ناساز ز شوق وصل کویت

دهم سر بر سر پیمانت ای دوست

دلی دارم در آتش خانه کرده

میان شعله ها،کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت

وجودم را ز غم ویرانه کرده

 ***

من آن آواره ی بشکسته حالم

ز هجرانت بتا رو بر زوالم

منم آن مرغ سرگردان و تنها

پریشان گشته شد یکباره حالم

ز هر سر بر سر سجّاده کردم

دعایی بهر آن دلدار کردم

ز حسرت ساغر چشمانم ای دوست!

لبانت یکسره از باده کردم

دلا تا کی اسیر یاد یاری

ز هجر یار تا کی داغداری

بگو تا کی ز شوق روی لیلی

تو مجنون پریشان روزگاری

پریشانم،پریشان روزگارم

من آن سرگشته ی هجر نگارم

کنون عمریست با امّید وصلت

درون سینه آسایش ندارم

ز هجرت روز و شب فریاد دارم

به بیدادت دلی ناشاد دارم

درون کوهسار سینه ی خود

هزاران کشته چون فرهاد دارم

چرا ای نازنینم بی وفایی...؟

دمادم با دل من در جفایی

چرا آشفته کردی روزگارم؟؟

عزیزم دارد این دل هم خدایی...

 ***

تایم آهنگ : 5:44

حجم آهنگ : 5.38