شاخه ای تکیده ، گل ارکیده
با چشمای خسته ، لب های بسته
غم توی چشماش ، آروم نشسته
شکوفه ی شادیش ، از هم گسسته
آشنای درده ، خورشیدش سرده
تو قلب سردش ، غم لونه کرده
مهتاب عمرش ، در پشت پرده
هر ماه سالش ، پاییز سرده
دستای ظریفش ، تو دست مادر
پیکر نحیفش ، چون گل پرپر
از محنت و درد ، آروم نداره
سایه ی سیاهی ، رو بخت شومش
ارکیده تنهاست ، زیر هجومش
طوفان درد ، پایون نداره
دست من و تو ، میتونه با هم
قصری بسازه ، با رنگ شبنم
شکوفه ای که غمگین و سرده ، گل ارکیده ست ، نمیره کم کم
بیا نزاریم ، گل ارکیده
گلی که چهره ش ، پاک و سپیده
که توی پاییز ، شاخه ای بیده
بهار ندیده ، بمیره کم کم
دستای ظریفش ، تو دست مادر
پیکر نحیفش ، چون گل پرپر
از محنت و درد ، آروم نداره
سایه ی سیاهی ، رو بخت شومش
ارکیده تنهاست ، زیر هجومش
طوفان درد ، پایون نداره
تایم آهنگ = 4:22
حجم آهنگ = 2.07