شاخه ای تکیده ، گل ارکیده

با چشمای خسته ، لب های بسته

غم توی چشماش ، آروم نشسته

شکوفه ی شادیش ، از هم گسسته

آشنای درده ، خورشیدش سرده

تو قلب سردش ، غم لونه کرده

مهتاب عمرش ، در پشت پرده

هر ماه سالش ، پاییز سرده

دستای ظریفش ، تو دست مادر

پیکر نحیفش ، چون گل پرپر

از محنت و درد ، آروم نداره

سایه ی سیاهی ، رو بخت شومش

ارکیده تنهاست ، زیر هجومش

طوفان درد ، پایون نداره

دست من و تو ، میتونه با هم

قصری بسازه ، با رنگ شبنم

شکوفه ای که غمگین و سرده ، گل ارکیده ست ، نمیره کم کم

بیا نزاریم ، گل ارکیده

گلی که چهره ش ، پاک و سپیده

که توی پاییز ، شاخه ای بیده

بهار ندیده ، بمیره کم کم

دستای ظریفش ، تو دست مادر

پیکر نحیفش ، چون گل پرپر

از محنت و درد ، آروم نداره

سایه ی سیاهی ، رو بخت شومش

ارکیده تنهاست ، زیر هجومش

طوفان درد ، پایون نداره

تایم آهنگ = 4:22
حجم آهنگ = 2.07